(Iem.) vermoorden; (het lichaam of een lichaamsdeel) verwonden, (behoorlijk) toetakelen; - ook oneig.: (iets) vernielen; verknoeien; (woorden, teksten e.d.) vervormen, verbasteren.
Het lichaam was vermassakreerd om bij te bleten, maar de ziel, de goddelijke ziel, was zuiver en onaantastbaar gebleven, TIMMERMANS 1966, 225.
Hij had er nooit een speciale studie van gemaakt.
Hij had dat alles tenslotte zo overgenomen uit de volksmond. En of ’t een of ’t ander schromelijk vermassakreerd was, daar trok de Jorre zich uiteindelijk toch helemaal niks van aan, DE RIDDER 1966, 9.
