Van pers. m. betr. t. handelingen, (levens)omstandigheden enz.: zijn misnoegen, zijn ontevredenheid uiten; klagen, protesteren; soms bep.: mopperen; - zonder reclameren, zonder protest, zonder te mopperen.
Het was reeds herhaaldelijk gebeurd dat hij een der schooljongens zo erg had toegetakeld dat de ouders kwamen reklameren, en dat ze dreigden met overschrijven naar de minister of naar de koning, CLAES 1955, 112.
Een zeer typisch trekje dat de psychologen ... echter niet hebben ontdekt ... is onze nationale eigenschap om te grommelen, te preutelen en te reklameren. We zijn, zoals alle verwende kinderen, nooit tevreden! Vrouw en Wereld juli-aug. 1975, p. 14.
Post en Kneteman waren met hun nummertje zaterdag niet aan hun proefstuk. Reeds in de ronde van Andalousië had Peter zijn poulain naar de zege gepiloteerd. Gerben Karstens die daardoor uit de leiderstrui werd gewipt, gaf dat gisteren nog eerlijk toe. «Maar ik kon natuurlijk niet reklameren», aldus Gerben, «want Gerrie is een ploegmaat en het bleef dus allemaal in de famlie», Limburg 30/8/1976.
Gaat men reclameren dan wordt men met een kluitje in het riet gestuurd. Krijgt men z of 3 fr. meer per uur, dan trekt men u zoo frank af op de premie, Volksmacht 19/11/1976, p. z.
Hij vroeg op verre na de hoogste prijs niet ..., hij vroeg hoeveel ze hem wilden geven... . Hij heeft altijd direct en zonder reclameren aangenomen wat ze hem presenteerden, hij heeft nooit of jamais gezegd dat het meer moest zijn, WALSCHAP 1976, 130.
Ze reclameerde ook nooit. Ze was gelukkig met wat ze had, Uitzending BRT 11/11/1978.
Opm.: In de standaardt. w.g. (freq. 1), en dan m.n. in de rechtse: (iets) terugvorderen, opeisen, en in de handelst.: bezwaar maken tegen tekortkomingen, inz. m. bete t. ondeugdelijke koopwaar.
