Knokig.
Dat hoofd zit op de nauwe beenderige schouders van de oude douarière, TEIRLINCK 1952, 2, 112.
Op een of andere manier was het de smaak die hij geproefd had toen een grote, beenderige misdienaar zijn ondertanden door zijn lip geslagen had, VAN AKEN 1965, 13.
Haar handen... waren mager en beenderig, aan de rugzijde overtrokken met blauwe en paarse aders en witte pezen, die door de verdorde huid zichtbaar waren, VAN REMOORTERE 1965, 209.
