(1917) (Amsterdam, spot.) gezegd van een vrouw met weinig boezem. Soms zei men ook: 'Doe d'r een broche op'. Met de allusie dat je zo weet waar de voorkant is.
• En dit is mijn vrouw. Waar de broche zit, is de voorkant. (Heldersche courant, 21/08/1917)
• Op de linkerboezem is een reusachtige broche gespeld. Dan verschijnt het gezicht, een hoofd omlijst door ... Adriaan zegt: 'Wacht even, als ze valt ben je verloren.' Fluisterend voegt hij eraan toe: 'Goed dat ze een broche draagt, anders zou je iet eens weten wat de voorkant is, kom omhoog. (Maarten ’t Hart: Het vrome volk. 1974)
• (H. Mullebrouck: Vlaamse volkstaal. 1984) p. 53
• En dan te bedenken dat ik mijn hele leven nauwelijks meer boezem heb gehad dan twee erwtjes op een plankje," grap ik en mijn broer herinnert zich dat hij mij vroeger altijd adviseerde een broche op te doen opdat men kon zien wat voor en achter was. (Nieuwsblad van het Noorden, 02/04/1990)
• (Inez van Eijk: Als m'n tante een snor had... Meer dan 8000 gelijkhebbers, afhouders, dijenkletsers en andere uitdrukkingen uit de Nederlandse taal. 1995)
• (Cor en Jos Swanenberg: Eige grèij. ’n Meijerijs woordenboek. 1996)
• Even verderop woonde een vrouw, die was helemaal plat van voren, twee erwten op een plankje. “Doe d”r een broche op,” zeiden ze in de Jordaan, “dan weten we wat je voorkant is.” (Nico ter Linden: Een goed kind regeert z”n eigen. 2012)
• Enkele jaren na Gerda's onrust over 'nog geen boezem', waren haar zorgen op dit gebied 180 graden gedraaid. ... lachen en zeggen: 'Nou, jongens, dan weten jullie meteen wat bij mij de voorkant is, zonder dat ik een broche hoef te dragen! (Sanne van Heijst: Philips-meisje van kamp Vught. 2016)
• (Jaap Toorenaar: Mijn vader zei altijd. De mooiste uitspraken van onze ouders en grootouders. 2017)
• (Inez van Eijk: Voor niks gaat de zon op. En zo is het. 2019)
