1) (19e eeuw) (Gent, Mechelen, inf.) klap, mep, kaakslag. Eigenlijk: dakvormig diakritisch teken.
• (Lodewijk De Vriese: Over Gentsche spreekwoorden en spreekwijzen. 1890)
• Voor een kaakslag vermelden wij er '87, tegen De Vriese 37: Accent-circonflèxe, appeltaarte, astje, astikotje, atoe,' avoes ; blafte, bonkske; cerone; das, draai, drevel; ei ; flabbe, fiere, flijnke, flirre, flitter; garla, gerla of girla; ha-berdas, handfeeste, handgeld, harde, hoofdftakke, hoolhuizeke ; kaaksmete, kane, kastaander, kegel, kèze, kinnebákslag, klak, klets, kokarde, klynke, klop; lap, lek, lichter, lijnke, luinker ; mespel, moes, mokhijt, · mokke, mossel, mot, muilpere, muke; oester, olienootje, oorklijnke, oorvage ; pardaf, pataat, paté, petater, pere, pille, pieze, plak, plamaaster, plets, puuste, poets ; 'silderee, smete, smoelpere, smoes, spekke, souftette; taarte, taat, tare, tootse, titabaas-ter, trek ; vage, vivelamoer, vijge, vleitje, vreeuw; wafel, warmappel, wentel, wimbol; zaadje. (Oostvlaamsche Zanten, april-mei-juni 1944)
• (L. Lievevrouw-Coopman: Gents Woordenboek. 1950)
• Accent circonflexe. Dubbele oorveeg. Past ma good'oep of ge krègt da een aksasirkonfleks! (H. Diddens: Woordenboek van het Mechels dialect. 1999)
• accent-circonflexe:in Gent (Oost-Vlaanderen) kan je een accent-circonflexe krijgen als je heel stout bent. Het betekent er een 'oorveeg'. Het is ontleend aan het Frans en duidt de beweging aan van een dubbele oorveeg, een keer links en een keer rechts. Hij kreeg daar toch nen accent-circonflexe rond zijn oren, hij was der niet goed van. (De Standaard, 21/03/2000)
• (Herman J. Claeys: Vlaams Dialecten woordenboek. 2001)
2) (1914-1918) (Vlaanderen, inf.) achterwerk, kont: ‘Hij is op zijn accent circonflex gevallen’.
• (Tony R. De Bruyne: Soldatentaal 1914-1918. 1994)
