is de in het Protestantisme gebruikelijke vorm van godsdienstonderwijs aan jongere kinderen. De Zondagsschoolarbeid omvat jongens en meisjes in de leeftijdsgroep 6 tot 12 jaar.
Als voorbereiding worden ook op vele Zondagsscholen kleutergroepen (4-6-jarigen) gevormd, terwijl als overgang naar de kerk voor volwassenen de jeugdkerken een belangrijke plaats innemen. Doel van deze arbeid is de kinderen op hun eigen wijze en in hun wereldbeeld met de Boodschap van de Bijbel te benaderen.Ca 1833 ontstonden de eerste Zondagsscholen in Nederland (dr A. Capadose begon er mee), aanvankelijk naar het voorbeeld van Robert Raikes in Londen (1780). In 1866 werd door dr Ph. Hoedemaker, T. M. Looman en C.
S. Adama van Scheltema de Nederlandsche Zondagsschool Vereeniging gesticht, die nog steeds als voorlichtend en stimulerend orgaan de Zondagsschoolarbeid op interkerkelijke grondslag dient. In 1912 werd de zgn. Westhillmethode uit Engeland in Nederland geïmporteerd, een methodiek die meer gericht is op het activeren van het kind en de leiding tijdens de dienst, èn bij de voorbereiding. Deze methode heeft er veel toe bijgedragen de religieuze indrukken die het kind ontvangt te verdiepen en vast te houden. In Nederland gaan (1953) ca 500 000 kinderen naar de Zondagsschool.
