is de afzetting van kalkzouten in dierlijke weefsels. Normaal is kalkafzetting in de beenderen; ziekelijk zijn kalkafzettingen in bloedvaten (z artériosclérose), in oude tuberculeuze longhaarden of lymphklieren (z tuberculose) en de zeldzame kalkafzettingen op andere plaatsen (spieren, huid), veroorzaakt door plaatselijke afwijkingen (bijv. cysticercen, z blaasworm) of door algemene stoornissen in de kalkstofwisseling (bijv. vergiftiging met vitamine D).
1
