(It., lett.: bevend, sidderend) is een muzikale speelwijze, waarbij een toon, of meer tonen alternerend, snel wordt of worden herhaald. Het eerst werd het tremolo toegepast door Biagio Marini in 1617 op strijkinstrumenten door snel heen en weer strijken.
Men kent ook het gebonden tremolo, dat aangeduid kan worden als een triller met een ander interval dan de secunde. Behalve bij strijkers, wordt tremolo ook toegepast bij blaasinstrumenten, klavier en bij de zangstem.
