Perzisch generaal, die onder Darius II naar Lydië werd gezonden om de opstand van de satraap Pissuthnes te dempen. In 413 v.
Chr. werd Tissaphernes diens opvolger. Hij stelde zich tot taak de Perzische heerschappij over de Ionische steden te herstellen. Toen na Darius’ dood zijn zoon Artaxerxes en Cyrus de Jongere om de heerschappij streden, koos hij partij voor de eerste. Hij was het, die de bevelhebber der Grieken, Klearchos, in zijn tent lokte en gevangennam. Als beloning voor zijn houding verwierf Tissaphernes een koningsdochter tot gemalin en het stadhouderschap, door de in de slag gesneuvelde Cyrus bekleed. Toen hij in Klein-Azië de Ionische steden aan de koning wilde onderwerpen, riepen deze de Spartanen te hulp. Tissaphernes werd door Agesilaus in 395 bij de Paktolus overwonnen en ten gevolge daarvan en van de intriges van de koningin-moeder Parysatis van zijn bevelhebberschap ontzet. Zijn opvolger Tithraustes liet hem op bevel van de koning ter dood brengen.Lit.: H. Schaefer, Art. Tissaphernes in: Paulys Real-Enc. d. class. Altertumswiss., Suppl. VII (Leipzig 1940).
