Stipulatio

betekenis & definitie

(van Lat. stipulari, in plechtige vorm met bepaalde woorden zich iets laten beloven) was in het Romeinse recht de mondeling in vraag-en-antwoord-vorm gegeven toezegging en de daaruit ontstane vordering en schuld. Zij was in het Romeinse recht de algemene en gebruikelijkste wijze om een obligatio (verbintenis) in het leven te roepen en nog heden wordt het woord stipuleren in de zin van bedingen, afspreken gebruikt.