of meetkunde in de ruimte is dat gedeelte der meetkunde, dat zich met de eigenschappen van de figuren in de driedimensionale ruimte bezighoudt en omvat de planimetrie en de lineometrie. Zij kan zowel uit het oogpunt der metrische (euklidische of niet-euklidische) meetkunde als uit dat der afliene of uit dat der projectieve meetkunde worden opgevat en naar de methode der synthetische meetkunde of naar die der analytische of infinitesimale meetkunde worden behandeld, met dien verstande, dat men onder stereometrie zonder meer gewoonlijk uitsluitend de synthetische behandeling van de euklidische meetkunde der driedimensionale ruimte verstaat.
Door de methode der beschrijvende meetkunde kunnen de stereometrische eigenschappen tot die van vlakke figuren worden teruggebracht.De stereometrie omvat in de eerste plaats de eigenschappen van punten, rechte lijnen en (platte) vlakken (stereometrie van de eerste graad) en voorts die van bollen, kwadratische kegels en cylinders en van kwadrieken in het algemeen (stereometrie van de tweede graad), terwijl in de hogere meetkunde ook ruimtekrommen en oppervlakken van hogere graad ter sprake komen. De hoofdbegrippen der stereometrie zijn, behalve die onder planimetrie genoemd, de doorsnijding van vlakken, rechten, oppervlakken en ruimtekrommen en de inhoud van ruimtedelen.
PROF. G. MANNOURY
Lit.: H. Weber en J. Wellstein, Enzykl. der Elementarmathematik II (3de dr. 1915); G. L. Landré, Stereometrische hoofdst. (2de dr. 1925); P. Molenbroek, Leerb. der Stereometrie (Groningen 1949).
