is de leer van de verschijnselen, die optreden bij het voortschrijden van de stemmen (vocaal of instrumentaal), zowel in de afzonderlijke stemmen alsook tussen de stemmen onderling. Tot de stemvoeringsvoorschriften behoren: het verbod van bepaalde parallellen, het gebod van de kortste weg in middenstemmen (secundeschrede, liggende toon), de behandeling van een basfundament, het verbod van onzingbare of onbegrijpelijke intervallen, de oplossingsmanier van chromatische of diatonische dissonanten.
Al deze voorschriften, die in de loop der tijden sterke modificaties ondergingen, vormen een onderdeel van contrapunt en harmonieleer (z muziek, contrapunt en harmonie).
