Hebreeuws schrijver (Monastyrsjtsjina in Mohilev 25 Febr. 1842 - Meran 1 Febr. 1885), had een zeer ongelukkige jeugd, zwierf veel en leerde zo het Joodse leven in geheel Rusland kennen, dat hij in zijn autobiografische romans beschreef. Hij was een van de eerste schrijvers, die zich tegen de Duitse invloed en in het bijzonder die van Mendelssohn begon te verzetten.
In Wenen richtte hij in 1868 het blad Hasjachar (de dageraad) op, waarin hij propaganda maakte voor een nationaal Jodendom, dat niet door de religie bepaald zou zijn. Ook bepleitte hij reeds de kolonisatie van Palestina. Na de progroms van 1881 kreeg hij grote invloed op de jeugd.Bibl.: Hatoë bedarche hachajim (de zwerver op de levensweg, Wien 1868-1870); Am Olam (eeuwig volk, Wien 1873).
