Spaans rechtsgeleerde en politicus (Cartagena 12 Dec. 1901), was van 1933-1936 lid van de Cortes, sloot zich in de Burgeroorlog aan bij Franco (wiens zwager hij is) en werd in Jan. 1938 minister van Binnenlandse Zaken in de eerste nationale regering. In Oct. 1940 werd hij benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken, nadat hij zich reeds in toenemende mate met de buitenlandse politiek had ingelaten (zo bezocht hij in Sept. 1940 Hitler).
Serrano Suñer was de exponent van de falangistische politiek, die naar nauwe aansluiting bij de As-mogendheden streefde, zonder nochtans tot deelneming aan de oorlog over te gaan. Toen de Duitse macht ging tanen, moest hij zijn ambt overdragen aan de meer gematigde graaf Jordana (Sept. 1942). Sindsdien is hij lid van de nationale raad van de Falange.
