Argentijns paedagoog, journalist, schrijver, ten slotte staatspresident (San Juan de la Frontera 14 Febr. 1811 - La Asunción, Paraguay, 11 Sept. 1888), moest in zijn jeugd wegens zijn liberale overtuiging uitwijken naar Chili. Zijn belangstelling voor de opvoedkunde bracht hem er toe in 1846 een studiereis naar Europa te ondernemen.
Hij nam in 1852 deel aan de veldslag van Monte-Caseros, die een einde maakte aan de dictatuur van Rosas. In 1856 begon zijn politieke loopbaan. Hij was achtereenvolgens senator, verscheidene malen minister en van Oct. 1868 tot Oct. 1874 president van de Argentijnse Republiek. Gedurende zijn presidentschap verwezenlijkte Sarmiento de politieke, economische en sociale stabiliteit van zijn land, en reorganiseerde hij het onderwijsstelsel. Vervolgens werd hij minister van Binnenlandse Zaken en nationaal inspecteur voor het onderwijs. Van 1878 af bestuurde hij een liberaal dagblad.Lit.: J. P. Paz Soldan, D. F. Sarmiento (Buenos Aires 1911); A. Ponce, S., constructor de la nueva Argentina (Madrid 1932); A.
Palcos, S. (Buenos Aires 1929); R. Rojas, El profeto de la Pampa (idem 1945).
