Duits stichter der experimentele embryologie (Jena 9 Juni 1850 - Halle am Saale 15 Sept. 1924), was hoogleraar achtereenvolgens te Breslau (1886), Innsbruck (1889), Halle (1895), terwijl hij in 1921 emeritus werd. Hij bestudeerde de wetmatigheid bij de ontwikkeling der dieren, werkte over de strijd der delen in het organisme, functionele aanpassing en zelfregulatie en legde de grondslagen voor de experimentele embryologie.
Van hem is het woord Ontwikkelingsmechanica afkomstig: hij wilde daarmede aanduiden, dat men ook dit gebied causaal moest bestuderen.Bibl.: artikelen in zijn Archiv für Entwicklungsmechanik; Der Kampf der Teile im Organismus (1881); Gesammelte Abhandl. über die Entwicklungsmechanik der Organismen (2 dln, 1895); Prinzipielles der Entwicklungsmechanik (Ann.d.Philos. III, 1922); Die Entwicklungsmechanik der Organismen, eine anatomische Wissenschaft der Zukunft (1890); Die Entwicklungsmechanik, ein neuer Zweig der biologischen Wissenschaft (1905).
Lit.: Atoergographie (Mediz. der Gegenw. in Selbstdarst., 1923).
