Duits germanist (Graudenz 5 Mei 1859 - Bad Gastein 17 Sept. 1926), werd in 1888 tot buitengewoon, in 1890 tot gewoon hoogleraar in het Duits te Göttingen en in 1902 te Berlijn benoemd. Sedert 1904 was hij secretaris van de Pruisische Academie der Wetenschappen.
Hij was met E. Schröder sedert 1890 redacteur van de Zeitschrift für deutsches Altertum en was de leider van de uitgave Deutsche Texte des Mittelalters.Bibl.: Gedichte Reinmars von Zweter (1887); Die Reimvorreden des Sachsenspiegels (1899); Brentanos Ponce de Leon (1901); dl 3 en 4 van Deutsche Grammatik van Grimm (met Edw. Schroeder, 1890-1898); Luthers Bedeutung für die Literatur (1918); Goethes Campagne in Frankreich 1792 (1919); Die Entstehung des Urfaust (1920); Deutsche Reden (uitg. door J. Petersen, 1927): Goethe, Gesammelte Vorträge und Aufsätze (1932).
