Frans dichter en romanschrijver (Clichy-la-Garenne 16 Nov. 1880), is een van de bewoners van de Abbaye de Créteil geweest en behoort tot de groep vrienden (Duhamel, Vildrac, e.a.) wier belangstelling vooral uitgaat naar den mens. In zijn gedichten en romans bezingt hij het ideaal van vriendschap en verbroedering onder de mensheid, en richt hij zich tegen de toenemende mechanisatie van de moderne maatschappij, die tot oorlog leidt.
Arcos stichtte het tijdschrift La Vie en was van 1923-1928 hoofdredacteur van Europe. PROF. DR J. TIELROOY
Bibl.: L’âme essentielle (1898-1902); La tragédie des espaces (1906); Ce qui naît (1910); L’Ile perdue (1913); Le Mal (1916); Le sang des autres (1918); Le Bien Commun (1919); Pays du soir (1920); Caserne (1921); Autrui (1926); Médard de Paris (1929).
