was volgens de Bijbelse gegevens de stichter van een religieuze liga onder de Israëlieten, die naar de zuiverheid van Jahwe’s eredienst streefde. De Rechabieten hadden hun voornaamste centra in het Z. van Juda.
Zij onthielden zich van wijn, woonden in tenten en deden niet aan akkeren wijnbouw. De meeste geschiedschrijvers besluiten hieruit, dat zij er naar streefden aan de idealen en de leefwijze der nomaden getrouw te blijven. Ook hun trouw aan het Jahwisme zou hierin zijn verklaring vinden. Als aanhangers van het gestrenge Jahwisme treden de Rechabieten in de geschiedenis van Israël op benevens de nebiim of profeten en de levieten., vgl. II Kon. 9 : 15V. (Jonadab); Jer. 35 : 1 v.v.
