noemt men ten eerste de stand van twee krommen, die een punt (het raakpunt) gemeen hebben en in dat punt dezelfde raaklijn* hebben. Van algebraïsch standpunt beschouwd, is een raakpunt een multipel snijpunt (z multipliciteit); is de multipliciteit n, dan spreekt men van een n-puntige raking.
Ten tweede duidt raking de stand van twee oppervlakken aan, die een punt (het raakpunt! gemeen hebben en in dat punt hetzelfde raakvlak* hebben.
