Frans dichter (Narbonne 13 Sept. 1889), voortgekomen uit de beweging van het Surréalisme*, vriend en medestrijder van de jongere schilderschool van Braque* en Picasso*. Wordt thans erkend als een der meesters van de contemporaine poëzie door de vaak verrassende wijze waarop hij zijn innerlijke wereld in woorden van de gewone taal weet te vertolken.
De verschijning van de Epaves du Ciel (1924) geldt als een van de belangrijkste data uit de geschiedenis van de moderne poëzie. Bij zijn vaak hermetische verzen gaf de dichter zelf commentaar in de aantekeningen van Le Gant de Crin (1927) en Le Livre de mon Bord, notes 1930-1936 (1948).DR R. WIARDA
Bibl. : Plupart du Temps (waarin de bundels van 1915 tot 1922, 1945); Le Chant des Morts (1948); Main d’œuvre. Poèmes 1913-1949 (i949).
Lit.: J. Rousselot et M. Manoll, P. R. (met bloeml. 1951).
