(Antoine), Frans dichter (Lyon 23 Apr. 1821 - Saint Etienne 25 Juli 1870), ging in 1839 naar Parijs en plaatste legitimistische oden in de Gazette de France en in de Quotidienne. Zijn gedicht Les deux Anges ( 1842) werd door de Académie bekroond en hij kreeg een betrekking bij de Dictionnaire de l'Académie, waaraan hij tot in 1847 medewerkte.
Toen verwierf hij door zijn lied Les Boeufs (1846) en door 5 andere gedichten onder de titel Les Paysans et les Paysannes grote populariteit. Later werd hij wegens enige liederen met socialistische dromerijen Le Chant des Nations en Le Chant des Ouvriers, voor de tijd van 7 jaar naar Lambessa verbannen. Men verkreeg intussen genade voor de dichter, die zich daarna van staatkundige bemoeiingen onthield. Zijn liederen zijn verzameld als La Muse populaire (1851), Chants et Chansons (185118^4), 4 vol. en Chants et Poésies ( 1861 ) : Dix Eglogues (1864).Lit.: P. A. Trillat, Les dernières années de P. D. Jugement et portée de son œuvre, in: Revue d’histoire litt. de la France XXII (1915) ; A. Zévaès, P. D., l’homme et l’œuvre, in: Nouv. littéraires (1 Juli 1933) (1915).
