(eigenlijk Oekaz (Russisch), regeringsbesluit) was in het oude Rusland elk onmiddellijk door de Keizer of de dirigerende senaat gegeven bevel of verordening op wetgevend of bestuursgebied. De senaat zorgde voor de openbaarmaking van het bevel, maar had tevens het recht, oekasen (verordeningen) te maken voor de uitvoering van bestaande wetten.
Wetten en verordeningen, die van de keizer zelf uitgingen, heetten „allerhoogste oekase”. Daarbij werd onderscheid gemaakt tussen een bevel, dat door de keizer eigenhandig getekend werd, en een mondelinge oekase, die hij na ontvangen voordracht gaf. Ministeriële verordeningen werden niet oekase genoemd. Keizer Nicolaas liet in 1827 de oekasen in 48 delen verzamelen waaraan zich de later gegeven oekasen van jaar tot jaar aansloten. Deze verzameling was de grondslag van de Russische rijkscodex (Swod zakonow). In de SovjetUnie worden de oekasen uitgevaardigd door het Presidium der Opperste Sovjet.