(recht) noemt men een voor het eerst in cassatie opgeworpen bedenking. In het algemeen is dit verboden; doch wanneer het bestaat uit een klacht over verzuim door de feitelijke rechter van aanvulling van een rechtsgrond of over strijd met de openbare orde of wanneer het tevoren niet te berde gebracht kon worden of er geen aanleiding toe bestond, is het geoorloofd.
De toepassing van deze leidraad is meestal allerminst eenvoudig.Lit.: J. Wolterbeek Muller, Het novum in cassatie, in Feestbundel 1910 v. h. gen. „Justitia et Amicitia”.