eiland ten W. van Sumatra, heeft een oppervlakte van ca 4100 km2.
De Niassers, wier aantal ca 200 000 zal bedragen, telen pinangnoten en klappers voor de export, maar moeten rijst invoeren voor hun voeding. Een groot deel van hen is onder invloed van de Rijnse Zending tot het Christendom overgegaan. Merkwaardig zijn de vaak zeer fraai bewerkte stenen die opgericht zijn in verband met de voorouderverering of als plaveisel in de dorpen dienen; ook stenen trappen die toegang geven tot de kampongs komen op ZuidNias voor. De voornaamste plaats is Goenoengsitoli.
Lit.: W. G. Schröder, Nias, ethnogr., geogr. en hist. 2 dln (1917).
