Frans dichter, romanschrijver en filosoof (Pampelonne,Tarn 14 Febr. 1889) ; bekend als praktizerend ingenieur, verdiept zich als auteur in de literaire geheimen van het komische en van de „poésie pure”. Hij is een dichter van subtiele verzen met een sterke intellectualistische inslag: zijn bundel Connaissance de la Déesse (1920) is vooral bekend geworden door het voorbericht van zijn geestverwant Paul Valéry*.
In een grote roman, Rabevel ou le Mal des Ardents (1923), schilderde hij als discipel van Balzac het type van de moderne zakenmens. Verwierf hiervoor de Prix Goncourt. Na Wereldoorlog II schreef hij een toneelstuk Dieu est innocent (1946), met inleidende studie van Valéry.Bibl.: Une nouvelle Figure du Monde. Les Théories d’Einstein (avec préface de M. Einstein) (1921); Vanikoro, poèmes (1923); Le Tarramagnou, roman (1925); Essai sur le génie de Copernic (1926); La Science et les Origines de l’Homme (1926); Le Rire et les Rieurs (1929); Le Paradis des Amants, roman (1931); Le Ciel de l’Oiseleur (1934).
Lit.: F. Lefèvre, Une heure avec..., 2e série (1924); L. Dubech, Les Chefs de file de la jeune génération (1925).
