(1) bewijsmiddel, nog vermeld in art. 1924 Ned. B.W., waarvan de kleinhandel vroeger gebruik maakte voor personen, die niet konden lezen of schrijven, tot het constateren van leveranties.
Zij bestonden in twee bij elkaar behorende houtjes, waarvan een leverancier het ene en de andere partij het andere onder zich hield en die bij elke levering werden bijeengebracht, om met een mes daarin tot aanduiding der leveranties kerven te maken, welker overeenstemming een waarborg voor haar juistheid opleverde.(2) is in de Middeleeuwen de stok, waarop in de dorpen het door iedere ingezetene op te brengen aandeel in de belasting, door kerven of schreven was aangegeven (vgl. de taille in Frankrijk).
