is de naam van het meest beoefende dichtgenre in de Arabische literatuur, dat reeds bij de vóór-Mohammedaanse dichters bloeide. De kasïda bestaat uit een aantal dubbelverzen, die tot honderd kunnen gaan en waarvan de tweede halfverzen alle hetzelfde rijm hebben.
Het eerste halfvers van het eerste dubbelvers heeft hetzelfde rijm. Gewoonlijk is de Kasïda een lofdicht; zij moet echter traditioneel beginnen met een minneklacht over een geliefde, wier stam is weggetrokken. Dit gedeelte gaat dan gewoonlijk over in de beschrijving van een tocht door de woestijn op paard of kameel, terwijl ten slotte deze reis de dichter voert tot de machthebber, die hij prijst en van wie hij een beloning verwacht.
