Duits botanicus (München 19 Sept. 1864 Berlin-Dahlem 14 Febr. 1933), werd in 1902 hoogleraar in Leipzig, 1909 in Westfalen en in 1914 directeur van het Inst. v. Experimentele Biologie van de Kaiser Wilhelm Gesellschaft te Dahlem.
In 1900 herontdekte hij (met H. de Vries en Tschermak) de erfelijkheidswetten, door Mendel in 1865 gevonden, doch in het vergeetboek geraakt. Hij verrichtte baanbrekend werk op het gebied van erfelijkheids- en kruisingsleer.Bibl.: Die neuen Vererbungsgesetze (1912); Nicht mendelnde Vererbung (1937) en vele art. in tal van tijdschr.
Lit.: Chronica Botanica (1935), F. v. Wettstein, G. in: Ber. Deutsch. bot. Gesellsch.
LVI (1936).
