(Sanskrit), ook Kamavacara genoemd, is in het Boeddhisme de naam van het laagste der drie wereldgebieden. Het is de wereld van begeerte, die de bestaanswijzen van hel, schimmen, dieren, mensen en zes lagere goden omvat.
De twee hogere gebieden zijn de Rüpadhatu, de wereld van vorm, die 17 sferen omvat, die met de vier dhyana’s overeenkomen, en de arüpyadhatu, de wereld waarin het oneindige en absolute ervaren worden. Resp. zijn daarin begeerte en zintuiglijk bewustzijn tot stilstand gekomen. Nog toevend in de Kamadhatu, kan men hen enerzijds ervaren in toestanden van contemplatie, anderzijds kan men er ook krachtens verdienste (karma) in herboren worden. Deze kosmologische indeling is o.a. uitvoerig beschreven door de Boeddhistische wijsgeer Vasubandhu (ca 450 n. Chr.) in zijn groot werk over de Boeddhistische scholastiek de Abhidharmakosa.
