Duits oriëntalist (Stuttgart 11 Juli 1838 - Straatsburg 2 Jan. 1913), werd in 1871 benoemd tot bibliothecaris te Straatsburg, in 1880 tot buitengewoon hoogleraar aldaar en in 1900 tot directeur van de bibliotheek. Hij deed wetenschappelijke reizen, waarvan die naar Arabië samen met de Franse geleerde Huber, die vermoord werd, het vruchtbaarst waren en hem materiaal leverden voor de Semietisch-epigrafische en palaeografische studiën, die zijn specialiteit waren.
Bibl.: Qolasta (1867); Punische Steine (1871); Erläuterung einer zweiten Opferverordnung aus Karthago (1874); Nabatäische Inschriften aus Arabien (1885); Sinai tische Inschriften (1891); Tagebuch einer Reise in Innerarabien (1896); Mandäischer Diwan (1904).
