Engels historicus (Winchester 5 Febr. 1771 - Hornby, Lancashire, 17 Juli 1851), werd in 1795 tot priester gewijd en gaf les aan seminaries; als geestelijke had hij toegang tot allerlei archieven, die tot dusver gesloten waren gebleven. Hij was een geschiedschrijver van de eerste rang, helder van stijl en goed gedocumenteerd, maar toonde alleen belangstelling voor de politieke kant van de feiten, niet voor letterkundige afspiegeling of maatschappelijke ondergrond.
Bibl.: The Antiquities of the Anglo-Saxon Church (1806); History of England to the Accession of William and Mary (8 dln, 1819-1830; nieuwe ui tg. 1903).
Lit.: J. Gillon, Engl. Catholics IV (1895), p. 265-278; Martin Haile and Edw. Bonney, Life and Letters of J. L. (1911), m. bibl.; J. Fletcher, in: Dublin Rev., dl 176 (1925)1 blz. 36 v.; J. Ryan, Church Historians (1926), blz. 277 vv.
