(van Latijn illudo, met iets spelen, bedriegen) is zinsbegoocheling. Sedert Asklepiades worden in de psychopathologie illusies van hallucinaties onderscheiden. Illusies noemt men waarnemingen, welke door vervorming uit werkelijke waarnemingen zijn ontstaan.
In de illusie vormen de door uitwendige zintuigprikkels opgewekte gewaarwordingen en gewaarwordingen, die door het innerlijke zieleleven worden bepaald, een eenheid. De illusie heeft niet zulk een grote pathologische betekenis als de hallucinatie. Vrijwel ieder normaal mens kent deze illusies. Het bekendst zijn de illusies, die ontstaan door heftige affecten. Wanneer men iets wenst of vreest wordt het gewenste of gevreesde in de „illusionnaire vervalsing” waargenomen.
