Sir, Engels scheikundige (Penzance 17 Dec. 1778-Genève 29 Mei 1829), werd, na onder verschillende artsen gewerkt te hebben, in 1797 verbonden aan het laboratorium van Th. Beddoes te Bristol en in 1799 aan de Pneumatical Institution te Clifton, waar hij o.a. het lachgas (stikstofoxydule: N20) en de bedwelmende eigenschappen daarvan ontdekte.
In 1801 werd hij aan de Royal Institution te Londen verbonden, waar hij door zijn voordrachten en proefnemingen grote naam maakte. Aan deze instelling is thans het Davy Faraday laboratorium verbonden. Behalve door de ontdekking van het lachgas en zijn studiën over de chemische werkingen van de galvanische stroom (1801), is Davy óók beroemd geworden door de ontdekking van de metalen kalium en natrium (1807) en door de uitvinding van de naar hem genoemde veiligheidslamp voor mijnwerkers (1815). Door zijn galvanische proeven opmerkzaam gemaakt op het verband tussen chemische en electrische krachten, werd hij de ontwerper van de eerste electro-chemische theorie van de affiniteit, die de chemie bezeten heeft.
Hij was het ook, die de elementaire natuur van het chloor bewees en aantoonde, dat het zoutzuur een verbinding is van chloor en waterstof. Van 1820-1827 was Davy president van de Royal Society; hij overleed op een reis te Genève.Bibl.: Chemical and Philosophical Researches, chiefly concerning Nitrous oxid and its Respiration (1800); Elements of Chemical Philosophy (1812); Elements of Agricultural Chemistry (1813) en On the safety-lamp and on flame (1828). Verder schreef hij': Salmonia, or days in flyfishing (4de dr., 1851) en Consolations in Travel, or the Last Days of a Philosopher (4de dr., 1851). Zijn belangrijkste experimentele onderzoekingen zijn sedert 1801 in de Philosophical Transactions gepubliceerd. The collected works, ed. by J.
Davy (9 dln, 1839-40).
Lït.: John Davy, Memoirs of the Life of Sir H. D. (2 dln, London 1836); A. H. v. d. Boon Mesch, Redevoering over H.
D. (Leiden 1837); E. Thorpe, Humphry Davy, poet and philosopher (London 1896); J. C. Gregory,.The scientific achievements of D. (1930); J.
G. Growther, British Scientists of the 19th Century Vol. I (Harmondsworih-New York 1935).
