woord dat uit de plat-Engelse volkstaal (slang) of bargoens (cant) in de schrijftaal is overgenomen, betekent zowel bedrog en bluf als een bedrieger of een bluffer. Omtrent de oorsprong van het woord bestaat geen enkele aanwijzing.
De oudste bekende plaatsen van het gebruik zijn uit 1751; het was toen blijkbaar al een zeer verbreid woord, dat ook als werkwoord gebruikt werd, in de zin van beetnemen, bedriegen.