(Japans: hoku, noord, kai, zee, do, weg; noordelijk zeedistrict), ook wel Tesso of Jesso, Tezo of Jezo genoemd, is het noordelijkste van de vier grote Japanse eilanden, gelegen tussen 4503°' en 41°21' N.Br. en 146°7' en 139° 11' O.L. v.Gr., met een kustlijn van ca 2300 km en een oppervlakte van 87 721 km2 (z kaart Japan).
De autochthone bevolking werd door de Aino’s* verdreven; dezen werden op hun beurt door de Japanners teruggedrongen. De tegenwoordige bevolking van (1940) 3 272 700 zielen is voor een groot deel van het hoofdeiland (Hondo) geïmmigreerd. Het gebied is verdeeld in 10 districten, die te zamen een afzonderlijke ken (prefectuur) vormen. Er zijn drie grote steden, nl. Hakodate, Sapporo met (1940) 206 100 inw., de zetel van de regering, en Otaroe met (1940) 164 300 inw.
Eerst in de Middeleeuwen kwam Hokkaido onder Japans bestuur en in 1871 begon men met behulp van Amerikaanse landbouwkundigen en technici met de ontwikkeling er van. Zij bleven er slechts 10 jaren. Nadien heeft de Japanse regering de verschillende ondernemingen, die zij had opgericht, aan particulieren verkocht {z Japan).
