Duits Sanskritist (Hamburg 31 Oct. 1854 - Göttingen 27 Mrt 1920), werd in 1881 buitengewoon hoogleraar in Berlijn, in 1889 gewoon hoogleraar te Kiel en in 1908 te Göttingen. Zijn geschriften zijn vooral van uitnemende betekenis voor de geschiedenis van het Boeddhisme in Indië.
Bibi.: The Vinayapitakam (Pâlitekst, 5 dln, London 1879); Vinaya Texte (Eng. vert. met Davids, in: de Sacred Books of the East, 3 dln, Oxford 1881-1885); Rgveda. Textkrit. u. exeget. Noten (2 dln, Berlin 1909-1912); Die Lehre d. Upanishaden u. die Anfänge d. Buddhismus (Göttingen 1915); Zur Gesch. d. altind. Prosa (Berlin 1917); Das Mahabharata. Seine Entstehung, sein Inhalt, seine Form (Göttingen 1922).
