(Léon Gustave Charles), Frans toneelschrijver (Parijs 20 Juni 1876), heeft met zijn, elkaar in snelle rij opvolgende, stukken — vooral in het hem een tijdlang toebehorende Théâtre du Gymnase — gedurende een 30-tal jaren ongekend succes bij het Franse „uitgaande” publiek gevonden. Uit zuiver toneeltechnisch oogpunt nauwelijks te overtreffen (men sprak we! van dégriffé bernsteinienne, de grijpklauw van Bernstein, om de vat die hij op zijn gehoor had) zijn deze in wezen naturalistische en bijwijlen opzettelijk sensueel gekleurde drama’s eigenlijk op vrij goedkoop effect berekend, ook al is in zijn later werk (na zijn bijbels drama Judith uit 1922) een zekere verdieping in de studie der karakters bij Bernstein merkbaar geweest.
In 1940 uitgeweken en in 1941 van zijn Frans staatsburgerschap beroofd, woont hij thans te New York.Bibl.: Le Marché (1900); Le Détour (1902); Joujou (1902); Le Bercail (1904); La Rafale (1905, B.’s eerste grote succes); Le Voleur (1906) ; Samson (1907) ; Israël (1908) ; Après moi (1911) ; L’Assaut (1912); Le Secret (1913); L’Elévation (1917); Judith (1922); La Galerie des glaces (1924); Félix (1925); Le Venin (1926); Mélo (1929); Le Jour (1930); Le Bonheur (1933); Espoir (1935); Le Cœur (1937)î Le Voyage (1938).
