patriarch van Constantinopel (ca 798 - 23 Oct. 877), zoon van keizer Michael I, werd in 847 benoemd tot patriarch. Hij streed tegen de geweldenarij en de zedeloosheid van Michael III en van zijn oom, keizer Bardas.
Dientengevolge verloor hij zijn waardigheid en Photius werd patriarch in zijn plaats (857). De verdeeldheid, hierdoor ontstaan, trachtte men door bemiddeling van paus Nicolaas I uit de weg te ruimen. Daar deze evenwel de zijde van Ignatius koos, werd die verdeeldheid het begin van de grote scheuring der Kerk. Keizer Basilius herstelde Ignatius weder in zijn bediening (867). Feestdag in Oosterse en Westerse Kerk op 23 Oct.Lit.: M. Jugie, Le schisme Byzantin (Paris 1941).
