(van het Griekse harpagè = roof), een naam (Latijn harpago = enterhaak), reeds door Plautus voor een roofzuchtig mens gebruikt. Het is de hoofdpersoon uit Molière’s comedie l‘Avare. Molière weet hierin op bewonderenswaardige wijze de gierigaard uit te beelden, belachelijk door zijn schraperigheid en geldzucht, zijn angst bedrogen en bestolen te worden; anderzijds is Harpagon weerzinwekkend en bijna tragisch, doordat hij zijn vaderplichten en iedere genegenheid voor zijn familie aan zijn gierigheid opoffert.
Molière heeft de naam Harpagon overgenomen uit een toevoegsel van Urceus Codrus aan de Aulularia van Plautus. In het Frans is „harpagon” tot soortnaam geworden met de betekenis van „vrek”.
