Duits schrijver (Altona 3 Sept. 1888), studeerde in de rechtswetenschap en was tot 1928 als ambtenaar werkzaam. Hij was een der belangrijkste Duitse schrijvers van het „Derde Rijk” en beweegt zich op vele gebieden der literatuur.
Bibl.: Als balladendichter publiceerde BI., deels in het Nederduits: Nordmark (1912); Neue Balladen (1931); als novellist: Feuer im Nebel (1913); Ut Krieg un Heimat (1916); Wiedewitte (1927) ; Das Feuerhom (1933). Van zijn sprookjesbundels zijn het bekendst: Märchen von der Niederelbe (1923) en Kindermärchen (1929); van zijn dramatische werken: Sprung ins Bürgerliche (1928); Land in der Dämmerung (1933); Die Lügenwetle (1938). Het meest bekend is hij door zijn romans: Peter Okles Schatten (1919); Hein Hoyer (in de serie Werdendes Volk, 1922); Land der Vulkane (1929); Die grosze Fahrt (1934); König Geiserich (1936); Ute Jägerin (1939)- In *937 verschenen zijn verz. werken in 10 dln, in 1941 een bloemlezing in 4 dln met biogr. d. Chr. Jenssen.
Lit.: E. A. Dreyer, H. F. B., Sicht des Werkes (1935).
