is een Hebreeuwse term, die „wandel”, „levenswandel” betekent. In technische zin is Halacha de benaming voor het zuiver-wetgevende element in de Joodse leer, zoals die in de Talmoed* en de latere Rabbijnse literatuur is belichaamd, in tegenstelling tot de haggada* of aggada, die de homiletische en ethische gedeelten daarin omvat.
Lit.: J. L. Palache, Inleiding in den Talmoed (1922, Volksuniv. bibl. no 15); Encycl. Judaica, Bd VII (1931), s.v. Halacha.
