noemt men de stroken grond langs en in de nabijheid der kleine rivieren in het O. en Z. van Nederland, die uit beekbezinking (in Drente, Groningen en Friesland ook gedeeltelijk uit moerasveen) bestaan en daarom en wegens hun lage ligging nagenoeg geheel als wei- en hooiland gebezigd worden. De blijvende grasbedekking van deze gronden steekt, vooral in de heidestreken zoals in Drente, scherp af in het landschap; vandaar de eigenaardige naam van groengronden of groenlanden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
