Duits schrijver (Goddelau, bij Darmstadt, 17 Oct. 1813 - Zürich ig Febr. 1837), studeerde te Straatsburg in de medicijnen. Wegens zijn heftige revolutionnaire gezindheid moest hij in 1835 uit Hessen vluchten en belandde te Zürich, waar hij privaat-docent aan de universiteit werd, maar al spoedig overleed.
Als dramatisch dichter (Woyzeck en Dantons Tod) toont hij een buitengewoon talent. Zijn opstel over Lenz is de beste karakterschets genoemd, die er van deze dichter bestaat. Büchner kan moeilijk bij een bepaalde literatuurstroming worden ingedeeld. Het naast verwant is hij met Grabbe.
In dramatische kracht evenaart hij Kleist. Zijn Sämtliche Werke und Briefe zijn in 1922 uitgegeven door F. Bergemann. De literatuur over Büchner is zeer uitgebreid.
Een overzicht geeft R. Majut, Aufriss und Probleme der modernen B.-Forschung (Germ. Rom. Monatsschrift, dl 17).Lit.: J. Collin, G. B. (1913); P. Schmid, G.
B. (1940); P. Westra, G. B. dans ses rapports avec ses contemporains (1946); H. Mayer, G.
B. und seine Zeit (1946).
