Ecuadoriaans staatsman en schrijver (Guayaquil 24 Dec. 1821 Quito 6 Aug. 1875), begon de aandacht te trekken door zijn journalistieke arbeid en zijn satiren in verzen. In zijn lyrisch epistel A Fabio wijdt hij de droevige toestand van zijn land aan de lauwheid op het gebied van de godsdienst.
Ak leider van de conservatieve partij steunde hij de Jezuïeten, aan welke orde hij zijn werk Defensa de los jesuitas wijdde. In 1861 werd hij president van de Republiek. Hij schiep een soort theocratie, waarvan hij de sterke arm was tot 1875, toen hij vermoord werd. Onder zijn tegenstanders bevond zich de beroemde literator Juan Montalvo.
