Frans staatsman (Peypin, Bouches du Rhône, 4 Oct. 1884), studeerde rechten en trad in 1904 toe tot de socialistische partij. In 1924 werd hij gekozen tot lid van de Kamer van Afgevaardigden, waar hij als vice-voorzitter van de socialistische fractie optrad.
Onder het regime van Vichy was hij verdediger van Léon Blum in het proces van Riom. In Aug. 1942 vluchtte hij naar Londen, waar hij als officieel vertegenwoordiger der socialistische partij bij generaal De Gaulle optrad. In 1943 vertrok hij naar Algiers. Van 19441946 was hij voorzitter van de Assemblée Consultative.
Toen op 20 Jan. 1946 generaal De Gaulle aftrad, werd Gouin als diens opvolger gekozen tot president der voorlopige Franse regering. Als zodanig was hij tevens staatshoofd. Onder zijn bewind stelde de Constituante een nieuwe grondwet voor de Franse Republiek op, die echter bij plebisciet van 5 Mei 1946 door het Franse volk werd afgewezen. Op 2 Juni d.a.v. werd een nieuwe Constituante gekozen, die op 11 Juni voor het eerst bijeen kwam.
Bij deze gelegenheid trad Gouin af. Hij werd opgevolgd door Bidault. In diens kabinet nam Gouin zitting als vicepresident. In Dec. 1946 trad hij in het kabinet-Blum op als minister voor het Vierjarenplan voor de Wederopbouw.
In het in Jan. 1947 gevormde kabinet-Ramadier had hij zitting als minister van Staat.
