is de kerkelijke wijding van exorcist, die in de Latijnse kerk steeds voortleeft, doch feitelijk alleen nog beschouwd wordt als een voorbereiding op de hogere wijdingen, die leiden tot het priesterschap. Eertijds deden de exorcisten de liturgische bezweringen (duivelbezweringen in de brede zin, zonder dat er sprake was van bezetenheid) bij de doopleerlingen.
Lit.: Sipos, Enchiridion (Pécs 1936); Kurtscheid, Historia Iuris Canonici (Roma 1941); v. d. Burg, Missio Canonica II B (Voorhout 1941); v. d. Groessen, Het kerkelijk recht (Roermond 1947).
