(C6H5.CH(OH).CH(CH3).NH.CH3.) is het alkaloïde, dat voor het eerst in 1887 door de Japanner Nagai afgescheiden werd uit de Ephedra vulgaris Rich. var. helvetica. Deze plant was reeds gedurende eeuwen als volksgeneesmiddel onder de naam Ma-Huang in China bekend.
Het ephedrine kreeg echter eerst als geneesmiddel betekenis, nadat in 1924 door de studies van Chen en Schmidt de aandacht op de adrenaline-achtige werking was gevestigd. De zoutzure verbinding van het alkaloïde vindt, evenals de grondstof, waaruit het bereid is, toepassing bij de behandeling van asthma*.Ephedrine is als chemisch lichaam na verwant aan adrenaline*. Het is phenylmethylaminopropanol, bevat echter geen phenolische OH-groepen, zodat het in veel mindere mate oxydabel is. Het natuurlijke ephedrine is linksdraaiend, in tegenstelling met het langs synthetische weg bereide isomere lichaam, dat de naam ephetonine gekregen heeft, dat optisch inactief is en waarvan de zoutzure verbinding voor dezelfde doeleinden wordt gebruikt als die van het ephedrine.
Behalve als middel bij asthma wordt het ook gebruikt bij narcolepsie* en voor pupilverwijding. Vele voor verkoudheden aanbevolen middelen bevatten ephedrine; het is een bestanddeel van vele neusdruppels. Men zij met het inwendig gebruik van ephedrine voorzichtig; het product behoort slechts op medisch voorschrift te worden afgeleverd.
