Engels ontdekkingsreiziger (Hornsea, Yorkshire, 5 Aug. 1815 -Tavistock 30 Nov. 1901), ging op zijn 17de jaar als emigrant naar Australië, waar hij eerst in Nieuw-Zuid-Wales, daarna in Zuid-Australië aan de beneden-Murray een schapenfarm begon. In 1836 deed hij zijn eerste avonturiers-reis in het Flinders-gebergte, gevolgd door een moeizame tocht van Adelaide naar Streakybay en terug via het Torrens-meer in 1839.
In Juni 1840 volgde zijn grootste onderneming: hij trok van Adelaide naar het W. om door een zeer dorre streek reizende de kustgebieden van de Grote Australische Bocht te verkennen. In Juni 1841 bereikte hij Albany aan King George’s Sound. Deze reis was van groot nut voor het vaststellen van de moeilijkheden, die het reizen in West-Australië bood; na een verblijf in Engeland in de jaren 1845 en 1846 bekleedde hij verschillende posten in het koloniaal bestuur van Nieuw-Zeeland en het Britse gebied in West-Indië. Ten slotte werd hij in 1865 gouverneur van Jamaica. Een negeropstand in Oct. 1865, die ten doel had de stichting van een vrije negerrepubliek naar model van Haïti, werd door hem op voortvarende wijze onderdrukt. In Engeland klaagde men hem van buitensporige wreedheid aan; een commissoriaal onderzoek deed hem wel is waar vrij-uit gaan, maar hij werd toch als gouverneur vervangen. Nadien woonde hij te Tavistock.Bibl.: Journal of expeditions of discovery into Central-Australia and overland from Adelaide to King George’s Sound 1840-'41, 2 vol. (1845).
Lit.: Dictionary of national biography, 2nd supp., vol. I (1912).
