is een dieetregeling, waardoor zo weinig mogelijk water wordt opgenomen. Zij wordt vnl. toegepast bij zieken, die te veel vocht in het lichaam hebben opgehoopt (bijv. bij sommige hart- en nierziekten) een enkele keer bij epilepsie en bij een zeldzame vorm van chronische bronchitis, die aanleiding geeft tot het opgeven van zeer veel sputum.
Het dorsten wordt zeer vergemakkelijkt indien men tevens geen zout gebruikt. Bij een zoutloos dieet heeft men weinig behoefte om te drinken en zonder zout kan het lichaam geen water vasthouden. Daarom wordt tegenwoordig meer de nadruk gelegd op de beperking van het zout dan op de beperking van vocht.
